Broń została skonstruowana przez J.M. Browninga w 1916 roku. Jako ckm chłodzony wodą, wszedł do uzbrojenia jako M-1917. Ponieważ siły zbrojne, a szczególnie lotnictwo, potrzebowały broni lżejszej, opracowany został ckm Browning M-1919. Nowy model szybko zdobył uznanie w broniach technicznych, w tym w broni pancernej. Od 1943 roku zastąpiony został odchudzonym modelem M-1919A4, na lekkiej podstawie trójnożnej. W tej wersji był powszechnie używany przez jednostki spadochronowe. Jego odmiana M-1919A6 na dwójnogu, z krępowaną kolbą z blachy stalowej, również trafiła do jednostek powietrzno-desantowych (Market Garden i Ardeny) – miała krótszą i zarazem lżejszą lufę.
Dane Techniczne:
- Kaliber – 0,30 cala (7,62 mm),
- Ciężar – 14 kg,
- Ciężar trójnogu – 6,3 kg,
- Długość karabinu – 1041 mm,
- Długość lufy – 610 mm (niewymienna, chłodzona powietrzem),
- Zasilanie – taśma na 250 naboi,
- Przyrządy celownicze – ustawienie na 2200 m.
M-1919A4
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
|||
M-1919A6 |
|||
 |
 |
 |
 |
Repliki:
Z punktu widzenia rekonstrukcji jest to sprzęt ciężki i wymaga kilkuosobowej obsługi (regulaminowo 3 osoby). Grupa posiada najwyższej jakości replikę w pełni odwzorowaną z oryginału jednak pozbawiona jest cech funkcjonalnych. Wraz z Bazooką, LKM Browning stanowi najcięższe uzbrojenie GRH 101 AIRBORNE. Na rynku jest też wiele replik „browningo podobnych” jednak ich wierność i zgodność z pierwowzorem jest różna!